Punkçı Kızım

Ne yaparsak yapalım saçlar bir türlü inmiyor. Herkesin bir yorumu var. Ama en güzeli babamızın. İnatçı olacakmış. Ama kim gibi. Annesi....:)))))))

Saçlarımız dökülüyor. Hem de ne dökülme. Yastığımız hergün saç yumağı şeklinde. Ancak minik kuşumun yanlarındaki saçları dökülürken tepesi alabildiğince uzuyor ve dimdik kalıveriyor. Kuşum kafasına bişey takmamayı adet edindiğinden toka takamıyoruz. Annanesinin çok özendiği bantları da takmayınca Punkçu görünümü her gün daim oluyor ....

Kızımın doğum hazırlıkları

Biraz geç bir yazı ama yazmadan duramayacağım. Kızımın beklenen doğum tarihi 30 ağustos 2010 olarak gözüküyordu. Malum bu sene sıcaklar çok bastırınca ben 4 temmuz itibariyle doğum iznine ayrılmış oldum. Şişlerim oldukça fazlaydı. Tabiri caizze davul gibiydi ayaklarım. Ayrılmamla beni bir telaş aldı bir telaş. Doğum için hastane süslemesi fiyatlarına baktım. Çok abartı geldi. Başladım kendim yapmaya. İlk olarak kapı süsümüzü yaptım. Hala salonumuzun kapısında asılı kendileri. Annemle birlikte tuafiyelerden edindiğim pembe renkli objelerle oldu da bitti bizim kapı süsümüz.

Sonra biraz araştırmadan sonra bir defter hazırlamaya karar verdim. Kızım doğduğunda onu ilk defa görenlerin duygularını paylaşacağı bir defter. Pembiş pempiş defterimizi de hazırladık. Hala annesi yazamamış olsa da:(((((

Lohusa şerbeti ikramı bizde yok. Ama bardak süslemesi yapmak da ilginç olabilir diye bir tepsi ve 6 bardak süsümüzü de hazırladım.

Ama ne yazıkki şekerlerimizi kendim yapamadım. Ama annanemiz mevlüt için küçük patikler ördü. Pek de güzel oldu patiklerimiz...:)))

Doğum süslemelerimiz böylece hazırlanmış oldu. 5 tane de nazar boncuklu balon aldık mı odamız süslü süslü oluverdi.

Sağolsun sevgili arkadaşlarım Zeynep, Seda, Ercan, sevgili babamız ve annanemiz odamıza biz gelmeden süslemeyi yapmışlardı bile. Babamız bize bir adet orkide de alınca odamız bal böcek oldu....

Doktor edinme

Bu mutlu yola çıkarken kızımın cinsiyetini bilmeden Güneşime yazmışım defterime. Şimdi Güneşim mışıl mışıl uyuyor babasının yanında. Bugün doktora gittik. Belki de yeni anne olanların en büyük sorunlarından birisi. Aslında sorun demek biraz yersiz ama.

İlk doğduğunda muayene eden doktorumuza gittik ilk olarak. Ancak nedense bir elektrik alamadık eşim de  ben de nedense. Sonra zaten 20 günlük olunca memleketin yoluna düştük. Amasyada harika bir doktorumuz vardı. Ahmet POLAT. Çok ama çok memnun kaldım. Tabi insan o muameleden sonra aynısını İzmitte ararsa ne olur... Sonuç hüsran. Ahmet Bey kolik kızımla baştan aşağı ilgilenip bana tek tek her bir ayrıntıyı anlattı. Kızımın sağlıklı olduğuna o zaman inandım gerçekten. Yoksa saat 10 da başlayıp, saat sabah günışıyana kadar ağlayan bir bebek nasıl sağlıklı olabilir ki diye kendi kendimi yiyorum. Tabi bir de annaneyi...:))) Sonuçta evimize döndük. Doktor arayışımız sürerken eşimin bi tanıdığı ikizlerini götürüyormuş Suat GÜRKAN' a. Tavsiye etti. İyi de etti. İşte dedim bu aradığımız. Ahmet Bey kadar iyi bir doktor. Mihrimah Asyama hayırlı ola...